كائن خزعبلى

عندما ابدأ بالكتابه تقف الافكار فى عقلى كما عرابى على حصانه امام الخديوي يتحدث بكل تناكه او كطفل يتلعثم امام مدرس شرير بشوارب عريضه كما شوارب الصورصارات ...واشعر اننى سوف اكتب عن كائن خزعبلى
وانه فى مكان هناك بعيد ارسم كائن لا يتعدي خيال جميل والم رائع وولكن ليس كالقلم على القفا ولا يضاهيه فى الانكسار

لا اعلم ما هى المتعه فى تعذيب النفس لا اعلم هل ما يفعله البعض منا فى نفسياته اللي منفسه عليه وعلينا هل هذا ممتع ام لا
لا اعلم ما هى المتعه فى السباحه ضد التيار
هل هى لاثبات بطولات من ورق ام اننا كائنات من الفضاء الخارجي
عندي تساؤلات تدور فى عقلى كما النحله والدبور ودار هذا الحوار الذي انتهي بضربى لها بابو ورده وامها كمان
بعد ما شعرت انه يسكن عقلى اتنين نجارين مسلح وخلاطه اسمنت من النوع الثقيل

الدبور:- ايه متعتك فى انك تروحي لاماكن ليكي فيها ذكري

النحله :- بكل تناكه علشان اضحك

الدبور:- بخبث بذمتك بتضحكي ولا عنيكى بتتملى بالدموع زي حله شوربه معموله عليها كيلو بصل

النحله:- بحس براحه نفسيه لما اعدي فى مكان ليه فيه ذكري حتى لو مؤلمه

الدبور:- الذكري المؤلمه بتوجع زي جرح اتحط فيه كيلو ملح خشن

النحله:- تفكيرك محدود الذكري المؤلمه لما تواجها تذيدك قوه مبتضعفش دي فلسفه الحياه الخرافيه اللى عايشنها اللى اختراعتها ام حلموس

الدبور:- فلسفه ااااااااه قولتيلى طيب والفلسفه بتمسح الدموع من عنيكي يا ام حلموس

النحله:- وهي يعنى كانت بتوطي صوتى من كتر الكركره اللى بتتسمع لما افتكر مقلب من مقالبى فى اللى بحبهم

الدبور:- الدموع صعبه ...الضحك حلو انتى ليه بتعذبى نفسك ومتقلويش انها نفسك وانتى حره فيها

النحله:- لا هى نفسي صحبتى وانا حره ...اقولك لما بعدي فى مكان بفتكر ان شخص بحبه عايش فى المكان ده او المكان ده بيحمل جزء منه بحس انى ببدأ حياه من جديد لما بروح مكان كنا فيه بحس انى سامعه صوت انفاسه جنبى

الدبور:- وده ايه بقى قلبتى كده من امتى

النحله :- انا مقلبتش انا بنهى حياه كامله بس محدش شايف وانا بغمض عينى عنها علشان محسش بالوجع فبعمل صدمه لنفسي علشان انهى

الدبور:- ااااااااه طيب قومى بقى نامي الا انتى فعلا فاضل شويه والاقيكي بتنتحري من حرف سجاده

الحوار انتهى فعلا بس الاسئله منتهتش ليه بنعمل كده انا عن نفسي لما بعملها او لو عملتها علشان ادور على ابتسامه ضاعت او احس بأمان مبقتش حساه

انتم لو بتعملوا كده بقى ليه ؟؟؟

الذكري المؤلمه مش لازم تضعف دي لازم تبقى خطوه انك متكررش الغلط الذكري الحلوه اوعي تخليها تغرقك زي طفل فى لعبه الخاصه لانها بتفقدك الزمن والحياه وبتقف عند لحظه واحده بس وعمرك كله بيربط عندها بس لما بتفك بتكون زي الجمل اللى اتحمل كتير ولما فك طاح شمال ويمين عذاب النفس ليس الم فقط وكي بالنار وعض فى المناخير كما انقضاض سممكه قرش على فريسه ولا ولوله ضفدعه مطلقه فى يوم شتا ولكن عذاب النفس اغراقها فى حاجتين ذكري مؤلمه وفرحه مجنونه وتتابع الفرحه دي من مظاهر جنان لبس شوال زعبوت سليبر فرده وفرده عذاب الجسد بيخف مع مرور الوقت ولكن عذاب النفس مستمر الا مالا نهايه اما عذاب الوطن الذي لانعرفه اشعر ان الوطن كائن خرافى نخترعه بخيال خصب لكي نشعر بالدفئ نخترع كل الشخصيات لكي نعذب انفسنا وفى نفس ذات النفس نشعرها بالراحه

فيا نفسي كفى عن تعذيب نفسك لاننى لم اعد اشعر بك ولا اجد هذا الوطن ولا هذه المتعه

كان معكم فيلسوف قسم اول حالات حرجه عباسيه كولج ابى هانم

حكمه الامبراطوره

لاتندم على ما رحل ولا تندم على ما هو ات فانت بلاستيك ولا تشعر